Dnia 23 maja wczesnym rankiem wyruszyliśmy na dwudniową pielgrzymkę. Pogoda była wspaniała i zachęcała do pielgrzymowania. Trasa pielgrzymki wiodła przez: Polankę Wielką, Zawoję, Orawkę, Bukowinę Tatrzańską, Czarną Górę, Chabówkę, Jordanów i Myślenice. Pielgrzymkę rozpoczęliśmy od modlitwy, po której otrzymaliśmy błogosławieństwo naszego opiekuna – księdza Tomasza.

Jako pierwszą odwiedziliśmy parafię Świętego Mikołaja w Polance Wielkiej, gdzie uczestniczyliśmy we Mszy Świętej, którą sprawował i Słowo Boże wygłosił ksiądz Tomasz. Następnie pojechaliśmy do parafii Świętego Klemensa Papieża i Męczennika w Zawoi. Tutejsza świątynia powstała w 1888 roku z fundacji ówczesnego właściciela Zawoi arcyksięcia Alberta Habsburga. Z Zawoi udaliśmy się do Kościoła Świętego Jana Chrzciciela w Orawce. Kościół w tym miejscu jest najstarszą katolicką świątynią na Górnej Orawce. Wzniesiony został staraniem księdza Jana Szczechowicza w latach 1650- 1659. Jego drewniana część jest najstarszym zachowanym zabytkiem po polskiej części Orawy.

Jadąc z Orawki w dalszą podróż do Kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bukowinie Tatrzańskiej, zatrzymaliśmy się w Ludźmierzu, gdzie spragnieni pielgrzymi wzmocnili się pyszną kawą. Stamtąd cała grupa pielgrzymkowa udała się do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala. W Bukowinie Tatrzańskiej w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Tam też w dowolny sposób korzystaliśmy z chwili wytchnienia.

Po tak wyczerpującym dniu udaliśmy się do Czarnej Góry na zasłużony posiłek i nocleg. Ojciec Hubert, tamtejszy proboszcz, w czasie posiłku opowiedział nam bogatą historię swojego życia, w którym nie brakowało trudnych momentów. Mimo 86. lat tryska energią, zapałem i dobrym humorem. Budowę kościoła w Czarnej Górze rozpoczął w 1993 roku. Jego konsekracji dokonał Kardynał Franciszek Macharski w dniu 6 sierpnia 1995 roku. W kolejnym roku w Czarnej Górze założono osobną parafię pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego.

Nazajutrz po Mszy Świętej i śniadaniu pojechaliśmy do skansenu kolejowego w Chabówce, małej górskiej wsi, będącej ważnym niegdyś węzłem kolejowym. W roku 1994 na terenie powozowni utworzono muzeum, do którego zaczęły trafiać kolejowe eksponaty z całej Polski. Dziś skansen jest największym w kraju i jednym z większych w Europie skansenów taboru kolejowego. Część eksponatów jest utrzymywana w stanie pełnej sprawności, gdyż często jest wypożyczana do produkcji filmowych. Z Chabówki pojechaliśmy do Sanktuarium Matki Boskiej Jordanowskiej, a stamtąd do Kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Myślenicach. Program naszej dwudniowej pielgrzymki był bardzo bogaty.

Czas przeżywania tej pielgrzymki był bardzo cenny, a jego owoce pozwoli nam poznać w przyszłości sam Pan Bóg. W czasie pielgrzymowania mieliśmy również czas na to, aby podziękować Bogu, za to, kim jesteśmy, za to, jakich mamy znajomych, rodziny, za to, że możemy być prawdziwymi świadkami Jezusa Chrystusa. Szczególnie pragniemy podziękować księdzu Tomaszowi za duchowe przewodnictwo w naszej pielgrzymce, za Słowo Boże i sprawowaną w naszej intencji Eucharystię.

Szczęść Boże

Stanisław Drąszczyk